ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ

Θεοδώρα Ζωγάκη, Θεοχάρης Κωνσταντινίδης, Ουρανία Γκοβίνα, Θεοδούλα Αδαμακίδου

Σάββατο, 1 Απριλίου 2023

Έτος δημοσίευσης:

2023

Συγγραφείς:

• Ζωγάκη Θεοδώρα, RN, MSc, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Διαχείριση των Χρόνιων Νοσημάτων» κατεύθυνση «Ογκολογική και Ανακουφιστική Φροντίδα», Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
• Κωνσταντινίδης Θεοχάρης , Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Νοσηλευτικής, Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο
• Γκοβίνα Ουρανία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νοσηλευτική, ΤΕΙ, Αθήνας
• Αδαμακίδου Θεοδούλα, Επίκουρος καθηγήτρια, Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Ευρετήριο όρων:

• ικανοποίηση από τη συμπόνια
• επαγγελματική εξουθένωση
• δευτερογενές τραυματικό στρες
• ογκολογικοί νοσηλευτές
• καρκίνος

Σελίδες: 178-189

DOI: 10.5281/zenodo.11032370

Περίληψη:

Εισαγωγή: Η παροχή φροντίδας στους ασθενείς με καρκίνο είναι μία διαδικασία ιδιαίτερα επίπονη για τους νοσηλευτές, λόγω των πολυάριθμων στρεσσογόνων παραγόντων και απαιτήσεων που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Σκοπός: Η διερεύνηση της κόπωσης από τη συμπόνια/δευτερογενούς τραυματικού στρες, της ικανοποίησης από τη συμπόνια και της επαγγελματικής εξουθένωσης στο νοσηλευτικό προσωπικό ογκολογικών νοσοκομείων.Υλικό - Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 71 νοσηλευτές και βοηθοί νοσηλευτών που εργάζονταν σε ογκολογικά τμήματα κεντρικών νοσοκομείων της Αθήνας. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγιο δημογραφικών στοιχείων και με την κλίμακα Professional Quality of Life Scale (ProQOL R-IV).Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία του δείγματος ήταν τα 41,82±8,94 έτη και στην πλειοψηφία τους ήταν γυναίκες (91,5%). Μέτριες τιμές καταγράφηκαν σε όλες τις υποκλίμακες, καθώς στην ικανοποίηση από τη συμπόνια η μέση τιμή και τυπική απόκλιση ήταν 35,73±6,85 στην εργασιακή εξουθένωση ήταν 26,72±5,91 και στην κόπωση από τη συμπόνια ήταν 24,63±6,84. Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική επίδραση του εργασιακού κλίματος στις υποκλίμακες της ικανοποίησης από τη συμπόνια (p=0,04) και της επαγγελματικής εξουθένωσης (p=0,001). Στατιστικά σημαντική επίδραση στη διαμόρφωση των επιπέδων επαγγελματικής εξουθένωσης φάνηκε να κατέχει και η ομαδική εργασία (p=0,003). Οι συμμετέχοντες που δήλωσαν πως επιθυμούσαν να αποχωρήσουν σύντομα από το τμήμα στο οποίο εργάζονταν είχαν υψηλή επαγγελματική εξουθένωση (p<0,001). Παρατηρήθηκε τέλος αρνητική συσχέτιση μεταξύ της ικανοποίησης από τη συμπόνια και της εργασιακής εξουθένωσης (r = -0,72, p< 0,001) και θετική συσχέτιση μεταξύ της επαγγελματικής εξουθένωσης και του δευτερογενούς τραυματικού στρες (r = 0,49, p < 0,001). Συμπεράσματα: Η ανάπτυξη ειδικών παρεμβάσεων που θα στοχεύουν στη μείωση της ψυχολογικής και σωματικής επιβάρυνσης του νοσηλευτικού προσωπικού είναι επιτακτική, ιδιαίτερα στους χώρους που τα συμπτώματα των ασθενών είναι πολλαπλά και δύσκολα στην αντιμετώπισή τους.