ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΗΜΕΝΟ ΚΛΑΣΜΑ ΕΞΩΘΗΣΗΣ

Αντωνία Καλογιάννη, Νίκη Παυλάτου, Θεόδωρος Καπάδοχος, Βασιλική Τσούλου, Αικατερίνη Τσώνη, Αγγελική Στάμου, Γεωργία Τουλιά

Σάββατο, 1 Απριλίου 2023

Έτος δημοσίευσης:

2023

Συγγραφείς:

• Καλογιάννη Αντωνία, Επίκουρος Καθηγητής,Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
• Παυλάτου Νίκη, Γραφείο Χειρουργικής Νοσηλευτικής Ειδικότητας ΓΝΑ Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ
• Καπάδοχος Θεόδωρος, Επίκουρος Καθηγητής,Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
• Τσούλου Βασιλική, Νοσηλεύτριες, Ms(c) Γ.Ν. Ασκληπιείο Βούλας
• Τσώνη Αικατερίνη, Νοσηλεύτρια MSc, PhD (c), Νοσηλευτική, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
• Στάμου Αγγελική, Λέκτορας Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
• Τουλιά Γεωργία, Assistant Professor, School of Nursing, University of West Attica.

Ευρετήριο όρων:

• Καρδιακή ανεπάρκεια
• ποιότητα ζωής
• διατηρημένο κλάσμα εξώθησης

Σελίδες: 210-220

DOI: 10.5281/zenodo.11032929

Περίληψη:

Εισαγωγή: Η καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) αποτελεί σύνθετο και δυσεπίλυτο πρόβλημα υγείας, σε παγκόσμια κλίμακα. Η συχνότητα εμφάνισης της KA αυξάνεται λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της διαθεσιμότητας αποτελεσματικών θεραπειών που παρατείνουν τη ζωή. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της ποιότητας ζωής ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια και διατηρημένο κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας (ΚΑ και διατηρημένο ΚΕ). Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 100 εξωτερικοί ασθενείς με ΚΑ και διατηρημένο ΚΕ που προσέρχονταν για καρδιολογική εκτίμηση στα εξωτερικά ιατρεία δημοσίου νοσοκομείου του νομού Αττικής. Για τη συλλογή των στοιχείων χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο «Minnesota Living With Heart Failure Questionnaire (MLHFQ)».Αποτελέσματα: Από τους 100 συμμετέχοντες, το 25% είχε συνολική βαθμολογία ποιότητας ζωής μεγαλύτερη από 54, υποδηλώνοντας μέτρια επίπεδα ποιότητα ζωής του δείγματος. Η τελική βαθμολογία της ποιότητας ζωής βρέθηκε να συσχετίζεται στατιστικώς σημαντικά με την ηλικία (p=0,023), με την άποψη τους εάν τηρούσαν τις θεραπευτικές οδηγίες (p=0,001), τη μέτρηση σωματικού βάρους μια φορά την εβδομάδα (p=0,001) και τη συν νοσηρότητα (p=0,001). Η υποκλίμακα της σωματικής διάστασης βρέθηκε να συσχετίζεται στατιστικώς σημαντικά με την ηλικία (p=0,031), το φύλο (p=0,035), την άποψη τους εάν τηρούσαν τις θεραπευτικές οδηγίες (p=0,020), τη μέτρηση σωματικού βάρους μια φορά την εβδομάδα (p=0,002) και τη συν νοσηρότητα (p=0,001). Η κλίμακα της ψυχικής διάστασης βρέθηκε να συσχετίζεται στατιστικώς σημαντικά με την άποψη τους εάν τηρούσαν τις θεραπευτικές οδηγίες (p=0,001), τη μέτρηση σωματικού βάρους μια φορά την εβδομάδα (p=0,001) και την πεποίθηση τους εάν ήταν ικανοί να αναγνωρίσουν εγκαίρως μια επιδείνωση των συμπτωμάτων (p=0,017). Συμπεράσματα: Η γνώση των παραγόντων που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ασθενών αναμένεται να βοηθήσει στη δημιουργία εξατομικευμένων προγραμμάτων φροντίδας.